in praise of shadows
Naar aanleiding van Tanizaki’s essay over esthetiek; “In Praise of Shadows”, heb ik onderzocht welke schoonheid er in het duister huist. Denk aan de traditionele Japanse woning, waarin het halfduister regeert. Zo bestond de vrouw des huizes slechts uit wat er uit haar kraag en mouwen stak, de rest bleef verscholen in de schaduw. Ze zwartte zelfs haar tanden, opdat alle aandacht zou gaan naar de bleekheid van haar gezicht.
Dat inspireerde mij tot vragen als: Hoe nodigen we onze gedachten uit verder te reizen dan hetgeen zichtbaar is? Kan ik met alleen handen en gezichten verhalen vertellen waarin verschillende betekenislagen zichtbaar zijn?
Ik heb het zichtbare tot een minimum beperkt door porselein te ontwikkelen dat diep zwart is en de subtiele glans van menselijke huid heeft. Voor de compositie van de installatie heb ik me laten inspireren door het boek: “Bekentenissen van een gemaskerde” van Yukio Mishima.
omschrijving: Installatie in een traditioneel Japans huis van hangende handen en hoofden in zwart porselein. In diverse ruimtes van het huis, is steeds een ander tafereel te zien. De verschillende taferelen vormen samen één verhaal.
Artist in Residency 2017:
Shigaraki Ceramic Cultural Park in Japan.
Volg wim wonders op Instagram.
Daar kun je stap voor stap mijn ontwikkelingen terugzien.
artikel in KLEI Keramiek Magazine, mei-juni 2018
KLEIkeramiek_3_2018_Wim_Schermer.pdf